Wajah ceria kakitangan sektor awam semakin berseri-seri sejak YAB Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Haji Ahmad Badawi mula bercakap mengenai peningkatan kualiti kerja perkhidmatan awam dan membayangkan harapan untuk kenaikan tersebut. Perbincangan mengenai perkara tersebut semakin hangat kerana kesan kenaikan ini sangat ketara ke atas kadar perbelanjaan hidup dan perubahan sosial di semua peringkat masyarakat.
Kenaikan gaji kali terakhir ialah lebih sedekad yang lalu iaitu ketika kerancakan ekonomi negara. Waktu itu rakyat Malaysia begitu mewah dan kurang merasa beban peningkatan kos hidup khususnya di bandar. Nilai Ringgit yang tinggi membantu peningkatan taraf hidup yang lebih baik.
Perkhidmatan awam diisi tiga per empat daripada kaum Melayu. Kerajaan adalah majikan mereka. Majikan yang berhemah akan menjadikan kakitangannya juga berhemah dan sebaliknya bagi yang boros dan membazir. Jika kerajaan baik hati, hidup kakitangan awam juga akan lebih baik. Sementara kaum Cina banyak melibatkan dalam ekonomi, kaum Melayu memilih untuk bergantung kepada kerajaan bagi menjamin hidup mereka. Kenapa kaum Melayu dan bumiputera diutamakan dalam kerajaan?
Perbincangan ini perlu kembali melihat persetujuan bersama yang dicapai oleh pemimpin-pemimpin terdahulu yang dinamakan "Kontrak Sosial." Empat perkara ditukar dengan jaminan tunggal iaitu kaum Cina dan India diberi kerakyatan dan perlu menerima agama Islam sebagai agama rasmi, bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi, hak-hak istimewa Melayu kekal dan mengiktiraf kedaulatan Raja-raja Melayu.
Justeru, kenaikan gaji ini akan memberi makna yang besar kepada kakitangan perkhidmatan awam dari pembantu am rendah, kerani, jurugambar, jururawat dan guru serta semua kakitangan yang berkhidmat. Kerajaan mengutip cukai daripada peniaga untuk diberi kepada pekerja di sektor perkhidmatan awam yang berjumlah hampir satu juta orang. Pusingan ini menjadikan Malaysia mampu meraih keamanan dan keharmonian dan kualiti hidup dapat dijana dengan lebih berkesan.
Kenaikan satu hingga tiga ratus Ringgit sangat bermakna kepada pekerja berpendapatan rendah kerana jerih-perih mereka dibayar. Mungkin selepas ini mereka tidak perlu sangat mengejar kerja lebih masa yang kadangkala menyebabkan anak-anak tidak tahu bila masanya bapa mereka pergi dan balik dari kerja.
Masyarakat masih lagi melihat kerja dengan kerajaan adalah jaminan masa depan walaupun perkhidmatan di sektor swasta telah bertambah baik dan boleh memberi ganjaran kewangan yang lebih tinggi daripada kerajaan. Tetapi kenapa masih ramai yang mengejar kerja di sektor awam?
Peningkatan taraf hidup adalah faktor utama. Salah satu ciri masyarakat maju ialah mempunyai rakyat yang hidup berpendidikan, perkhidmatan kesihatan yang terurus dan kebajikan sosial yang seimbang. Pelaburan dalam pendidikan, kesihatan dan simpanan usia tua menunjukkan kematangan masyarakat semakin bertambah. Upah atau bayaran gaji yang lebih tinggi secara langsung membantu mereka menjadi lebih baik. Tentulah proses tawar-menawar ke atas kualiti perkhidmatan menjadi lebih cekap.
Negara Scandinavia seperti Denmark, Finland, Iceland, Norway dan Sweden telah pun melihat kaedah ini sebagai pendekatan untuk memajukan negara mereka. Walaupun tidak mempunyai rakyat yang ramai, mereka masih dapat bersaing dengan negara-negara besar dunia dalam beberapa bidang kepakaran seperti telekomunikasi dan kejuteraan kapal. Norway umpamanya, GDP per kapitanya ialah US$47,800 manakala Malaysia adalah US$12,700 (2006).
Perlumbaan untuk mencari pekerja terlatih, mahir dan berpengalaman sering dikaitkan dengan wang. Memberi dan mendefinisi kejayaan dengan wang adalah lumrah di dalam organisasi hari ini. Anugerah Khidmat Cemerlang di sektor kerajaan juga menyediakan ganjaran wang kepada pemenangnya di samping sijil penghargaan.
Ada beberapa kajian yang dilakukan bagi mengetahui tujuan orang ramai berkhidmat di sektor awam. Antaranya ialah Knoke Wright-Isak (1982), Steven (1987) dan Hart & Frederickson (1987). Namun semua pengkaji ini tidak melihat wang sebagai tujuan utama mereka memilih perkhidmatan awam. Dapatan itu turut disokong oleh Azmi dan Nik Hairi (1999) dan Norhafizah (2001) yang mendapati responden lebih mengutamakan ganjaran daripada wang. Maksud ganjaran di sini ialah meliputi kemudahan, elaun, keselamatan sosial, jaminan persaraan, perlindungan dan keselesaan bekerja. Bonus, COLA dan kemudahan menunaikan haji juga termasuk dalam ganjaran.
Syed Hussein (1968) berpendapat berbeza kerana beliau melihat penyertaan ke sektor awam disebabkan prestij dan status, lebih-lebih lagi Malaysian Civil Services (MSC) kerana ia melibatkan golongan terpilih. Perkhidmatan Pegawai Tadbir dan Diplomatik (PTD) seterusnya menjadi kelompok yang popular dalam sektor awam di Malaysia pada hari ini juga simbol kepada prestij yang diungkapkan oleh Syed Hussein itu.
Kakitangan awam di Amerika Syarikat memilih jaminan kerja, faedah persaraan dan perlindungan serta lain-lain lagi sebagai motivasi bagi mereka kekal di sektor kerajaan. Kilpatrick, Cumming dan Jenning (1964) mendedahkan hasil kajian mereka bagi mengetahui apakah sebenarnya yang menjadi pemangkin kepada pekerja sektor awam di sana untuk bekerja sehingga bersara berbanding swasta.
Mengasuh pekerja dengan pemberian wang menyebabkan ia dipandang sebagai penting dan meminggirkan bentuk habuan yang lain. Asakan demi asakan terhadap wang membuat minda pekerja lebih berminat untuk menuntut kenaikan gaji apabila harga barang melambung tinggi dan kos hidup meningkat. Untuk mencapai negara maju pada tahun 2020, pendapatan setiap rakyat di Malaysia harus lebih tinggi. Justeru, langkah menaikkan gaji kakitangan awam adalah satu langkah yang bijak.
Rujukan
http://jpart.oxfordjournals.org/cgi/content/abstract/10/2/471
http://jpart.oxfordjournals.org/cgi/content/abstract/16/3/393
http://www.ssc.wisc.edu/jhr/1987ab/shulman.html
https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/no.html
https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/my.html
No comments:
Post a Comment