Welfare policy and social development

Penulis: Sunil Chaudhary
Tahun: 2006
Penerbit: Global Vision Publishing House, New Delhi, India.
Muka Surat: 278
Buku ini merupakan sebuah kajian perbandingan dasar kebajikan dan impaknya ke atas pembangunan sosial dalam klangan negara maju dan sedang membangun. Sejak abad ke-17, teori-teori sosial telah cuba mengaitkan kuasa politik dan jenis-jenis ekonomi yang ada hubungan dengan kebajikan awam namun perkaitan ini tidak jelas. Agihan kebajikan formal telah dianalisis dalam tiga pendekatan berpengaruh iaitu liberal, sosialis dan fabian di mana setiap satunya mempunyai tradisi khusus berkaitan perkongsian kebajikan dan mekanisme yang diguna pakai untuk penentuannya.

 

Tradisi pertama, teori-teori liberal memberi keutamaan ke atas hak individu dan melaksanakan pilihannya. Ia berkait rapat dengan pertukaran formal dan tidak formal yang dilakukan oleh individu. Masalah dalam idea liberal ialah ruang pembahagian kebajikan sosial iaitu tidak terdapat rejim liberal ini yang berupaya memberi tanggungjawab ke atas kehidupan kelompok besar masyarakat yang diketahui tidak mampu meneruskan kehidupan mereka dalam pasaran kerja sedia ada ataupun kemampuan membuat simpanan yang cukup dan dapat digunakan ketika sakit, hilang upaya atau meningkat usia.

Tradisi kedua, toeri-teori sosial amat prihatin dengan hak kelompok besar berbanding individu. Mereka menarik perhatian ke atas perbezaan di antara autonomi yang dinikmati oleh satu kelompok dalam sebuah negara iaitu pemilik syarikat dan kelompok lain yang bekerja untuk mendapatkan pendapatan. Mereka berpendapat kedua-dua kelompok ini perlu ditukarkan.

Tradisi ketiga, toeri-teori fabian melihat kepada masyarakat “dari atas ke bawah”. Mereka beranggapan kegagalan fungsi dalam ekonomi formal boleh dibetulkan melalui tindakan-tindakan yang dilakukan oleh agensi kerajaan. Pakar boleh mengenal pasti kesilapan dan kekurangan dalam sistem sosial dan merawat organisasi secara rasional dan cekap. Perkhidmatan dan barangan boleh boleh dimiliki sama ada di dihasilkan oleh pihak swasta ataupun secara tidak formal.

Dalam hal ini, tradisi liberal dan sosial beranggapan bahawa hubungan di mana wujudnya kemiskinan, produktiviti terus berjalan dan berlakunya pertukaran dari semasa ke samasa, bagaimanapun kelompok fabian menegaskan perlu ada satu sistem negara yang mengkhususkan kepada kepunyaan negara.

Dalam buku ini penulis membincangkan perkhidmatan kebajikan dan sosial untuk melihat sejauhmana hak dan peranan individu digunakan sepenuhnya. Beliau mengambil contoh pendidikan kerana pendidikan bukan sahaja suatu hak yang diperlukan malah satu proses membentuk seorang warganegara. Jadi, kerajaan amat prihatin untuk memastikan kanak-kanak belajar di sekolah, mengambil peperiksaan dan meneruskan pelajaran ke universiti kerana masyarakat perlukan mereka. Adalah amat penting bagi sesebuah masyarakat mempunyai penduduk yang sejahtera sepertimana seorang pelajar yang berilmu. Justeru, hak mempunyai kesihatan yang baik samalah seperti hak mendapat pendidikan yang mana kedua-duanya disatukan dengan tugas atau peranan.

Dalam kes perkhidmatan kebajikan di peringkat pentadbiran teknikal, ia amat berbeza dengan hak mendapat kebajikan kerana melibatkan moral. Penulis merumuskan bahawa dengan mengatakan ada hak menerima faedah atau perkhidmatan ia tidak bermakna penerima layak mendapat faedah tersebut dengan percuma. Seterusnya ialah kebajikan amat berkait dengan sistem ekonomi dan kebajikan secara menyeluruh.