Mekanisme biaya pengajian tinggi



Persaingan akademik semakin sengit setiap tahun  

Menyediakan keperluan pendidikan merupakan tanggungjawab kerajaan biarpun ada sebilangan kelompok masyarakat tidak sefahaman dengan ideologi politik. Setiap warganegara berhak mendapat pendidikan ini walaupun tidak bersetuju dengan dasar dan pelaksanaan program kerajaan.

Konsep ini telah menjadi sebahagian daripada cara hidup masyarakat di negara-negara maju yang memiliki tahap kematangan berfikir yang lebih baik. Mereka tidak mengaitkan pendidikan sebagai tawar-menawar politik kerana melihat pendidikan sebagai keperluan untuk memajukan negara. Namun mereka amat cuak apabila terdapat amalan atau simbol agama dibawa ke dalam kawasan sekolah atau tempat kerja. Dua senario ini mengundang perbahasan yang kritikal terhadap peranan kerajaan dalam pendidikan negara. 

Di negara maju, setiap warganegara mendapat peluang melanjutkan pelajaran ke universiti secara percuma kerana kos pendidikan ditanggung sepenuhnya oleh pembayar cukai yang tahu ke mana wang mereka dibelanjakan. Apabila yuran pengajian dinaikkan, mereka tentu akan marah kerana terpaksa membayar cukai yang lebih banyak. Kos pengajian yang tinggi turut menjejaskan tumpuan pelajar kerana mereka juga perlu membayar sewa rumah dan keperluan belajar yang lain.

Di Malaysia, pendidikan diberi subsidi oleh kerajaan bagi menggalakkan lebih ramai orang belajar hingga ke peringkat tertinggi.  Kerajaan sentiasa mencari alternatif untuk mencari ruang memberi galakan kepada masyarakat untuk terus belajar walaupun usia sudah meningkat. Pembukaan kolej komuniti telah membantu masyarakat setempat menambah ilmu dan menjadikan hidup mereka lebih teratur.

Pendidikan sangat akrab dengan kehidupan sosial masyarakat. Sejak merdeka, pendidikan diletakkan sebagai keutamaan dalam belanjawan tahunan dan pelaksanaan rancangan kemajuan negara. Sekolah berasarama penuh dan maktab sains dibina bagi melahirkan pelajar yang cemerlang dalam pelbagai bidang dan dihantar ke luar negara untuk mengisi keperluan guna tenaga negara.

Mereka yang dihantar ke luar negara diberi biasiswa supaya dapat belajar dengan selesa, begitu juga sebilangan pelajar yang belajar dalam negara. Bentuk biasiswa bergantung kepada keputusan peperiksaan dan bidang pengajian yang dipilih.

Bagi pelajar yang kurang cemerlang atau mendapat pencapaian sederhana, mereka perlu mencari sumber pembiayaan supaya dapat meneruskan cita-cita ke universiti. Kerajaan tidak bersedia untuk membiayai semua pelajar secara percuma kerana ia melibatkan kos yang sangat tinggi. Jika kita ingin melihat pendidikan kita diberi secara percuma dari sekolah rendah hingga ke universiti, kerajaan perlu menaikkan cukai dua atau tiga kali ganda.

Cukai yang tinggi hanya membebankan orang ramai. Justeru mekanisme terbaik ialah menyediakan pinjaman yang berpatutan supaya setiap orang mendapat peluang belajar di institusi pengajian yang mereka pilih.