oleh Imlan Adabi
Ketika calon Sijil Pelajaran Malaysia
(SPM) bertungkus lumus mentelaah pelajaran, masih ada yang berdegil
mempertahankan pelaksanaan Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik
Dalam Bahasa Inggeris (PPSMI). Terbaru mereka berkumpul di Melaka pada 12 November
lalu dengan alasan ‘mempertahan kepentingan dan masa depan pelajar berbahasa
Inggeris’.
Perhimpunan yang bermula pada jam 8
pagi itu diadakan di pekarangan Stadium Tun Fatimah di Bukit Serindit, Melaka,
diketuai oleh Mak Chee Kin.
"Kita berterima kasih kepada pihak
kerajaan, terutama Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Razak dan Timbalan Perdana
Menteri, Tan Sri Muhyiddin Yassin kerana menangguhkan pelaksanaan (pengajaran
Sains dan Matematik) dalam Bahasa Malaysia untuk beberapa tahun lagi,” tuturnya
sambil berharap kerajaan menarik balik keputusan yang dibuat sebelum ini.
Hampir 1,000 orang menghadiri
perhimpunan secara aman itu. Ada yang kononnya bersimpati kepada masa depan
kanak-kanak jika tidak mempelajari subjek Sains dan Matematik dalam bahasa
penjajah. Ada juga yang dengan lantang mengugut kerajaan jika tidak meneruskan
PPSMI.
Semuanya membuktikan kesilapan mereka
menanggapi keperluan bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu yang wujud ribuan tahun
di wilayah nusantara ini.
Beberapa pertubuhan lain pula mula
mengadakan kempen secara terbuka mempertahankan PPSMI. Ada yang mengirim
memorandum kepada pembesar negara tanpa melihat masalah sebenar yang dihadapi
di sekolah.
Seorang pendidik mengadu banyak masalah
ketika pelaksanaan PPSMI. Kekurangan tenaga mahir mengajar dua subjek penting
dalam bahasa Inggeris begitu ketara. “Masalah murid dari latar belakang berbeza
juga menjadi penghalang.
Sepatutnya pengajaran subjek bahasa
Inggeris dipertingkatkan, bukan mencabul Sains dan Matematik dalam bahasa Inggeris,”
tegasnya.
Kajian pula menunjukkan PPSMI memberi
kesan buruk kepada pelajar di luar bandar sejak 2003. Laporan Trends in
Mathematics and Science Study 2007 menyatakan kedudukan pelajar Malaysia dalam
subjek Sains merosot ke tangga 21 daripada tangga ke-20 pada 2003, sementara
mata pelajaran Matematik pula, kedudukan murid merosot daripada tangga ke-10
pada 2003 ke tangga ke-20 pada 2007.
Kajian sebuah universiti tempatan pula
menyatakan murid senang mempelajari sesuatu subjek dalam bahasa yang mudah
difahami, iaitu bahasa Melayu di sekolah kebangsaan dan bahasa ibunda di SJK
Cina dan SJK Tamil. Peratusan murid yang mendapat gred A, B dan C
bagi mata pelajaran Sains dalam Ujian Pencapaian Sekolah Rendah (UPSR) pada
2008 merosot daripada 85.1 peratus kepada 82.5 peratus bagi sekolah bandar dan
daripada 83.2 peratus kepada 79.7 peratus bagi sekolah luar bandar. Bagi subjek
Matematik, pencapaian murid bandar merosot daripada 84.8 peratus kepada 80.9
peratus, manakala pencapaian murid luar bandar merosot daripada 80.9 peratus
kepada 77 peratus.
Kajian Permuafakatan Badan Ilmiah
Nasional (Pembina) pada Februari 2009 terhadap 553 guru dan 15,089 pelajar dari
kawasan bandar dan luar bandar, termasuk Sekolah Kebangsaan Orang Asli, banyak
mendedahkan sesuatu yang terselindung sebelum ini. Ramai guru belum layak
mengajar subjek Sains dan Matematik dalam bahasa Inggeris, apabila 39.3 peratus
guru (74) sekolah rendah dan 25.3 peratus guru (93) sekolah menengah gagal
dalam Penilaian Tahap Kelancaran Bahasa Inggeris. Apakah guru yang tidak mahir
berbahasa Inggeris mampu menggunakan bahasa itu ketika mengajar dua subjek
penting?
Bayangkan betapa silapnya dasar yang
diperkenalkan sebelum ini!
Jika masalah dan halangan sudah begitu
ketara, amat nyata PPSMI tidak perlu wujud dan wajar dijadikan sejarah hitam
sistem pendidikan negara. Malangnya ada kalangan Melayu sendiri yang masih
jahil mempertahankan dasar memudaratkan generasi muda kita.
Sepatutnya isu pendidikan dibincang dan
dikaji menerusi saluran akademik, sarjana bahasa dan ilmuwan. PPSMI sudah
menjadi titik hitam dalam sejarah pendidikan negara. Kesilapan yang dilakukan
oleh pembuat dasar negara sebelum ini sewajarnya diperbetulkan, bukan
meneruskan kesilapan dengan kesilapan yang lain.
Jika negara maju seperti China, Jepun,
Korea dan Russia boleh berbangga dengan pencapaian subjek Sains dan Matematik
menerusi bahasa mereka sendiri, kita perlu mencontohi mereka dan bukannya
dengan sinis menyatakan bahasa Inggeris diperlukan untuk sebuah dunia tanpa
sempadan.
Sebagai bangsa yang sudah setengah abad
merdeka, kita sepatutnya mempunyai kemerdekaan untuk berfikir dan bertindak
supaya memberi kesan positif kepada generasi masa depan. Meminggirkan bahasa
Melayu bukan saja kesannya dari segi pendidikan, malahan sejarah kewujudan
bangsa Melayu di rantau ini. Mahukah kita seperti Red Indian yang bahasa
ibundanya diperlekehkan oleh bangsa sendiri?
(Berita Harian, 19 November 2011)
No comments:
Post a Comment