1.0 Pengenalan
Malaysia merupakan salah satu negara yang
mempunyai kumpulan etnik yang paling banyak di dunia. Malaysia mempunyai lebih
daripada 70 kumpulan etnik dan sekiranya termasuk dengan subetnik, jumlah
kumpulan melebihi 200 kumpulan. Di Malaysia, antara tiga etnik utama ialah
Melayu, Cina dan India. Sejak zaman dahulu, Malaysia sudah mempunyai pelbagai
etnik akibat kedatangan imigran Cina dan India ke negeri-negeri Melayu pada
abad ke-19. Kedatangan orang Cina dan India adalah disebabkan oleh perkembangan
perusahaan bijih timah dan getah. Namun begitu, etnik-etnik pada abad tersebut
kurang berinteraksi kerana pihak British telah melaksanakan dasar pecah dan
perintah. Dasar tersebut telah menyebabkan kebanyakan orang Melayu menetap di
kawasan luar bandar dan bekerja sebagai petani atau nelayan, orang Cina menetap
di kawasan bandar dan berniaga manakala orang India pula menetap di kawasan
ladang-ladang dan bekerja sebagai buruh. Secara tidak langsung, keadaan ini
telah mewujudkan perasaan tidak puas hati antara satu sama lain dan berlakulah
peristiwa 13 Mei 1969.
Di negara yang mempunyai pelbagai etnik, perpaduan
antara kaum amat penting untuk menjamin keamanan negara. Hal ini kerana setiap
etnik mempunyai budaya yang berbeza dan sikap toleransi haruslah diamalkan oleh
semua kumpulan etnik. Imej Malaysia telah dijaga di peringkat dunia kerana
Malaysia tetap satu negara yang aman damai walaupun terdiri daripada kumpulan
etnik yang banyak. Menurut bekas Timbalan Perdana Menteri, Tan Sri Muhyiddin
Yassin (2011) perpaduan dan keharmonian yang dinikmati masyarakat berbilang
kaum di Malaysia amat dicemburi banyak pihak luar. Oleh itu, setiap warga
negara mempunyai tanggungjawab untuk terus memelihara keharmonian antara
individu dan masyarakat yang berlainan etnik supaya keharmonian tersebut dapat
dikekalkan.
Namun begitu, isu-isu antara kaum tetap wujud
dan isu-isu tersebut telah mengancam keharmonian negara kita. Terdapat juga
pihak-pihak yang sengaja membangkitkan isu-isu sensitif di media massa. Perkara
ini kemungkinan besar akan mengubah fikiran rakyat Malaysia dan menyebabkan
mereka percaya akan kandungan isu-isu tersebut. Sebaliknya, terdapat juga
beberapa strategi perkukuhan kaum yang boleh dilaksanakan supaya hubungan
antara kaum sentiasa erat. Oleh itu, satu kajian telah kami jalankan untuk
membincang strategi-strategi perkukuhan kaum di Malaysia.
1.1 Objektif Kajian
Objektif kajian ini adalah menyusuri sejarah
asal usul perkauman serta pemasalahan yang telah menjadi sejarah. Dengan itu,
kita dapat mengenal pasti strategi kemajuan memperkukuhkan perpaduan yang telah
dilakukan di Malaysia. Strategi yang sedemikan boleh diguna pakai sebagai
rujukan. Selain daripada itu, turut dicadangkan langkah-langkah memperkukuhkan
perpaduan yang boleh dilakukan agar boleh diguna pakai di Malaysia dan juga
mendatangkan kesan yang mendalam.
1.2 Kaedah Kajian
Antara kaedah kajian untuk mendapat maklumat
daripada masyarakat setempat adalah dengan menemu bual beberapa orang yang
berlainan bangsa dan mengedarkan borang soal selidik yang berbentuk
psikometrik. Selain itu, kami juga mensahihkan maklumat-maklumat daripada
responden dengan mengkaji maklumat tersebut daripada internet.
2.0 Sorotan Literatur
Melalui sejarah kemasukkan imigran India atau
kedatangan India ke Tanah Melayu sudah bermula sejak pembukaan Selat Melaka
lagi melalui perdagangan kain dan peminjaman wang. Tetapi pada akhir abad ke-19
dan awal abad ke-20, pihak British mendapati India sebagai tempat mendapatkan
buruh-buruh murah, patuh dan senang dikawal untuk bekerja di ladang-ladang
getah milik mereka.
Oleh itu, pada tahun 1880-an, Hugh Low dan
Frederick Weld mendapatkan permit daripada kerajaan British untuk mengimport
buruh-buruh dari India. Kaum India terbahagi kepada beberapa suku etnik,
antaranya terdiri daripada Tamil, Telugu, Malayali, Ceylon dan lain-lain. Kebanyakkan
daripada mereka yang diambil bekerja di ladang-ladang terdiri daripada golongan
Tamil. Jadual di bawah menunjukkan pengambilan atau pecahan suku kaum yang
datang ke Tanah Melayu.
Melalui sejarah kedatangan Cina atau
kemasukkan Cina ke Tanah Melayu bermula sejak awal abad ke-15, yang mana mereka
menjalin hubungan perdagangan dan persahabatan ketika zaman Kerajaan Melayu
Melaka lagi. Pada awal abad ke-19, penghijrahan orang Cina semakin pesat
berikutan perkembangan perdagangan di Pulau Pinang dan Singapura. Pada tahun
1825-1862 berlakunya penghijrahan beramai-ramai di Johor ketika pemerintahan
Temenggong Ibrahim sebagai buruh lada hitam dan gambir melalui Sistem Kangchu. Pada
pertengahan abad-19, peningkatan imigran Cina berpunca daripada perkembangan
kegiatan pelombongan bijih timah di Perak, Selangor dan Negeri Sembilan. Pada
akhir abad-19, pemerintah British telah memberikan galakan terhadap kemasukan
imigran Cina ke Tanah Melayu kerana British memerlukan tenaga buruh yang ramai
supaya dapat mengeluarkan bijih timah yang banyak untuk keperluan Revolusi
Perindustrian di Britain. Kebanyakan imigran Cina yang tiba di Tanah Melayu
berasal dari Selatan China iaitu dari wilayah Kwangtung, Kwangsi, Hainan dan
Fukien. Mereka terdiri dari orang Hakka, Kantonis, Teochew, Hailam dan Hokkien.
3.0 Hasil Kajian
Dasar pemerintahan British yang telah membawa
masuk buruh dari India dan Cina untuk memungut hasil semula jadi di Tanah
Melayu dari 1786 hingga 1957 telah mengubah landskap komposisi di Tanah Melayu
lantas menjadikan negara ini sebuah negara berbilang kaum. Namun, fakta ini
telah menjadikan Malaysia merupakan sebuah negara yang unik yang mana rakyatnya
terdiri daripada kaum dan etnik yang pelbagai. Malahan, kepelbagaian ini adalah
kekuatan yang mewarnai corak negara ini. Tidak hairanlah Malaysia menjadi model
sebuah masyarakat majmuk kepada masyarakat yang lain. Oleh itu, perpaduan dan
intergrasi nasional adalah satu keperluan bagi menjamin rakyatnya hidup dalam
suasana aman damai.
Perpaduan nasional umumnya merujuk kepada
penyatuan berbagai-bagai kelompok yang mempunyai latar belakang sosial dan
kebudayaan yang berbeza. Tunku Abdul Rahman telah berucap di Singapura pada 27
Mei 1961, satu persatuan ekonomi dan politik perlu diwujudkan di antara Sabah,
Sarawak, Brunei, Persekutuan Tanah Melayu (PTM) dan Singapura. Usaha ke arah
perpaduan dapat dilihat melalui penyatuan Sabah, Sarawak dengan negeri-negeri
semenanjung dengan terbentuknya Malaysia pada 16 September 1963 (Arkib Negara).
Selain itu, usaha tersebut juga boleh dilihat
melalui usaha kerajaan membasmi kemiskinan tanpa mengira kaum dan meletakkan
kumpulan etnik yang berlainan latar belakang di satu kawasan perumahan yang
sama. Manakala konsep integrasi adalah lebih luas. Ia dikatakan satu proses
yang abstrak, satu penyatuan yang sebati dan berpanjangan. Integrasi merupakan
satu proses yang menyatupadukan pelbagai kelompok dalam masyarakat melalui satu
identiti.
Ekoran kejadian 13 Mei 1969, kerajaan mula
menumpukan usaha-usaha dan strategi-strategi dari segi dasar sosial, ekonomi
dan politik dalam ke arah mewujudkan integrasi nasional. Hasil daripada usaha-usaha
kerajaan ini, rakyat Malaysia mula sedar akan kepentingan perpaduan dan
integriti nasional. Ringkasnya, perpaduan dan integrasi nasional adalah
matlamat asas bagi nagara Malaysia.
Konsep perpaduan sangat penting dalam usaha
menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara yang teguh dan bersatu padu. Secara
tidak langsung, perpaduan dapat menjamin keselamatan negara, kestabilan
ekonomi, politik dalam jangka masa panjang. Bagi memantapkan lagi perpaduan di
kalangan rakyat pelbagai etnik dan kaum, kerajaan telah mewujudkan beberapa
strategi melalui pendekatan ekonomi, politik dan pendidikan untuk mencapai
matlamat-matlamat perpaduan.
Kata pepatah, melentur buluh biarlah dari
rebungnya, sikap perpaduan kaum dan integrasi nasional seharusnya dipupuk
seawal kanak-kanak lagi. Ibu bapa patut mengalakkan anak mereka bergaul serta
berkomunikasi dengan jiran-jiran yang berlainan kaum. Sikap prejudis terhadap
bangsa lain perlu dibuang ketika kanak-kanak ini masih dalam fasa mengenal
perkara-perkara di sekeliling mereka. Ibu bapa juga boleh menjadi teladan yang
baik dengan sering menziarahi rumah jiran terutamanya di hari perayaan kaum
lain.
Rukun Negara bukan sahaja hanya ikrar rakyat
Malaysia semata. Malah, Rukun Negara merupakan satu gerak dari kerajaan bagi
menanamkan sifat kesetiaan, kesopanan dan kesusilaan dalam membentuk masyarakat
majmuk. Tengku Anuar (1990) menyatakan Rukun Negara merupakan idealogi
kebangsaan yang bertujuan menyatupadukan fikiran, pendapat dan perasaan rakyat
tanpa mengira perbezaan yang berdasarkan asal keturunan, bahasa, agama dan
budaya. Maka, pada 31 Ogos 1970, Rukun Negara yang menjadi panduan kesetiaan
dan semangat patriotik telah diperkenalkan.
Rukun Negara berobjektifkan mencapai perpaduan
yang lebih erat dalam kalangan masyarakat dengan menghapuskan sifat kedaerahan
dan perkauman. Rukun Negara juga bertujuan membentuk sebuah negara yang adil
dan saksama tanpa mengira kaum dan agama di samping memelihara serta
mengekalkan konsep demokrasi supaya rakyat Malaysia yang liberal dan progresif
dalam menggunakan sains dan teknologi moden dapat dibentuk. Prinsip Rukun
Negara jika ditelusi dan difahami dengan teliti dan mendalam boleh melahirkan
masyarakat yang mengamalkan sikap toleransi serta tatasusila yang mulia.
Sukan juga memainkan peranan yang besar dalam
pengukuhan kaum di Malaysia. Setiap kali pasukan Malaysia bertarung di
peringkat antarabangsa, rakyat Malaysia pelbagai bangsa bersatu memberi
sokongan kepada atlet negara yang berjuang di gelanggang sukan. Justeru, jelas
sukan merupakan satu strategi yang dapat mengintegrasikan masyarakat berbilang
kaum di Malaysia. Sukan tidak pernah mengira latar belakang, agama, keturunan
dan kepercayaan. Tiada halangan kepada pemain, penyokong mahupun pengurusan
sukan.
Satu daripada cara mencapai perpaduan di
antara kaum ialah menjaga budi bahasa serta akhlak dalam pergaulan. Perbezaan
agama serta kepercayaan tidak mengurangkan kepentingan pemupukan budi bahasa.
Adat istiadat adalah peraturan yang sentiasa dlpatuhi dan diamalkan dalam
masyarakat Malaysia terutamanya pada hari perayaan.
Cara paling penting untuk menyatupadukan
masyarakat berbilang kaum di Malaysia ialah melalui penggunaan bahasa
kebangsaan. Penggunaan satu bahasa perhubungan dan persefahaman di antara satu
kaum dengan yang lain dapat diwujudkan tanpa menimbulkan rasa curiga. Langkah
ini mempercepatkan lagi perpaduan dan rasa hormoni antara kaum di negara ini.
Terdapat pelbagai kempen yang dilaksanakan
oleh pihak kerajaan dalam usaha untuk memupuk dan megukuhkan perpaduan kaum
dalam kalangan masyarakat Malaysia. Antaranya ialah melaksanakan Pelan Tindakan
Perpaduan & Integrasi Nasional telah dirancang oleh Jabatan Perpaduan
Negara dan Integrasi Nasional. Tidak lupa juga Kempen Budi Bahasa Budaya Kita
yang dilaksanakan agar dapat menggalakkan rakyat Malaysia supaya berbudi
bahasa, menghormati adat resam dan kebudayaan kaum lain justeru mewujudkan
kesefahaman dan perpaduan antara mereka.
Dalam artikel yang bertajuk “Antara langkah ke
arah mewujudkan perpaduan di kalangan pelajar” bahawa sekolah merupakan satu
pusat integrasi antara pelajar pelbagai kaum. Ia bukan sahaja tempat untuk menimba
ilmu malah ia juga menjadi alat memupuk perpaduan di kalangan pelajar. Aktivis
sosial ‘integrasi di peringkat sekolah rendah adalah penting untuk perpaduan’.
Untuk itu, pihak sekolah perlu mengambil pelbagai langkah agar perpaduan serta
integrasi dapat dipupuk sejak dari bangku sekolah kepada pemimpin masa hadapan.
Perpaduan di peringkat sekolah dapat dicapai
melalui mengadakan kokurikulum yang seragam untuk semua sekolah. Kokurikulum
boleh dikatakan sebagai bidang pelajaran di sekolah. Menurut Mok Soon Sang,
kokurikulum merangkumi pengalaman kehidupan nyata dan tidak nyata yang diplih,
diorganisasi dan disusun oleh sarjana pendidikan dan pakar kokurikulum dengan
secara teliti dan profesional, demi menjadikan pelbagai jenis aktiviti
pembelajaran nyata dan tidak nyata seperti yang dijalankan dalam dan luar bilik
darjah, dalam dan luar sekolah, untuk semua peringkat persekolahan.
Kokurikulum merupakan satu saluran
pembelajaran yang berasaskan gerak kerja yang terancang. Kepentingan
pelaksanaan aktiviti ini setara dengan kepentingan pelaksanaan aktiviti di
dalam bilik darjah kerana peranannya juga turut menjadi penyumbang dan
pelengkap kepada keberkesanan pengajaran dan pembelajaran di sekolah
keseluruhannya.
Aktiviti-aktiviti kokurikulum membantu pelajar
untuk menambah, mengukuh dan mengamalkan pengetahuan, kemahiran dan nilai-nilai
yang telah dipelajari di dalam bilik darjah. Peranan utama kokurikulum ialah
untuk memupuk dan mengeratkan hubungan dalam kalangan pelajar dan juga antara
sekolah dengan masyarakat. Dengan ini perpaduan mula berpucuk dalam kalangan
pelajar dan secara langsung menuju ke arah integrasi nasional.
3.1 Temu Bual
3.1.1 Kajian-kajian
berkaitan tragedi persengkataan kaum yang pernah berlaku dan kesannya yang
melibatkan masyarakat awam dan ahli politik di Malaysia
Rata-rata yang di temu ramah menyatakkan pada
13 Mei 1969 berlakunya tragedi persengkataan antara kaum yang dahsyat dan
menjadi sejarah hitam setelah sekian lama Malaysia mencapai kemerdeka. Kejadian
tersebut berpunca daripada kemenangan parti pembangkang DAP,. Tan Chee Khoon,
di kawasan Batu, Selangor dalam Pilihan Raya Umum pada tahun 1969.
Menurut sumber Hwang, dalam Won (2003), Personalized
Politics: The Malaysian State under Mahathir, parti pembangkang telah
membangkitkan soal-soal sensitif berkaitan dengan bahasa kebangsaan (Bahasa
Melayu), kedudukan istimewa orang Melayu sebagai Bumiputra dan hak kerakyatan
orang bukan Melayu. Justeru itu, ia telah menimbulkan perasaan perkauman dan
syak wasangka.
Petikan ini juga telah disokong dari responden
yang telah di temu ramah seperti dari Shikh Muhammad Nur Hisham yang berbunyi
politik selalu menyelitkan perihal perkauman dan menyebabkan persengketaan
antara kaum. Muhammad Shahreen berkata ahli politik mampu memberi pengaruh atau
impak yang besar pada pemikiran masyarakat.
Atas kemenangan parti pembangkag tersebut, Tan
Chee Khoon meminta kebenaran pihak polis untuk berarak di Selangor (perarakan
tersebut hingga ke Jalan Campbell, Jalan Hale dan Kampung Baru). Tetapi setelah
mendapat keizinan mengadakan perarakan tersebut, mereka telah bertindak di luar
kewarasan manusia kerana di dengan sifat perkauman dari slogan parti pembangkang
tersebut. Justeru, berlaku rusuhan yang melibatkan pertumpahan darah yang
melibatkan tiga kaum terbesar di Malaysia iaitu Melayu, India dan Cina.
Menurut laporan Majlis Keselamatan Negara (9
Oktober 1969) bahawa peristiwa ini terjadi akibat peranan yang dimainkan oleh
Parti Komunis Malaya dan kongsi-kongsi gelap Cina. Tunku Abdul Rahman juga
telah menyalahkan komunis dan anasir-anasir kongsi gelap dalam peristiwa 13 Mei
1969.
Fakta mengenai kesan 13 Mei 1969 tersebut ada
diusulkan oleh beberapa responden. Responden pertama Ng Boon Seng iaitu
berlakunya bunuh-membunuh dan tunjuk perasaan. Kedua Saravanan iaitu kaum lain
memandang serong terhadap kaum lain dan muncul perasaan prejudis. Ketiga Shikh
Muhammad Nur Hisham berkata ada perpecahan kaum antara masyarakat di Malaysia.
Ini membuktikan kesan 13 Mei 1969 telah memberi impak yang besar ke generasi-
generasi baru seperti yang dikatakan oleh responden Muhammad Shahreen iaitu
kesan ini akan memudaratkan sesetangah perkauman dari zaman ke zaman dan ia
boleh dibangkitkan semula sekiranya tidak ditangani.
3.1.2 Kajian-kajian berkaitan pergaduhan
perkauman dalam pentadbiran Malaysia
Merujuk pada sejarah Malaysia ketika
penaklukan British sebelum merdeka. Pemerintah British telah memperkenalkan
dasar pecah dan perintah yang mana tiap kaum-kaum utama (Melayu, India, Cina)
diasingkan berasaskan geografi dan kegiatan ekonomi. Dengan dasar tersebut,
penduduk asal Tanah Melayu iaitu orang-orang Melayu telah dipinggirkan daripada
arus pemodenan. Justeru itu, kedatangan Jepun telah membuka mata orang Melayu
untuk berfikir atas kepentingan untuk memajukan kaum Melayu. Pendekatan Jepun
tersebut telah memberi gambaran bahawa meraka memberi keutamaan kepada orang
Melayu dan menindas orang Cina telah memberi impak negatif dalam hubungan
antara dua kumpulan etnik ini. Atas tindakan tersebut, kaum Cina mula melakukan
keganasan bagi membalas dendam ketika tempoh “kosong” selepas kejatuhan pihak
Jepun. Dalam tempoh “kosong”, banyak pertumpahan darah telah berlaku dan
meletakkan Tanah Melayu diambang kemusnahan. Sejak kejadian itu, pemimpin
tempatan dari pelbagai kaum mula mengorak langkah untuk menstabilkan kembali
Tanah Melayu dan mula memerintah negara yang kini bergelar Malaysia.
Berikutan dangan sejarah Malaysia sebelum
mencapai kemerekaan di atas dalam skop pergaduhan perkauman dalam pentadbiran,
responden Ng Boon Seng telah mengusulkan pandangannya seperti sistem
pentadbiran yang tidak sistematik boleh mencetuskan pergaduhan antara kaum.
Petikan responden Ng Boon Seng tersebut banyak tertumpu kepada dasar pecah dan
perintah dari pihak British. Menurut Muhammad Shahreen pula, beliau mengusulkan
bahawa sikap dan cara pemikiran bergantung kepada setiap individu tersebut itu
sendiri iaitu petikan tersebut tertumpu pada golongan Cina yang mula melakukan
keganasan bagi membalas dendam untuk kaumnya.
3.1.3 Kajian-kajian
luar serta pandangan dan harapan responden mengenai memperkukuhkan perpaduan
kaum di Malaysia mengenai isu 13 Mei 1969
Daripada sejarah hitam pada 1969 yang mana
rakyat Malaysia bergolak sehingga pertumpahan darah telah memberi kesan yang
mendalam pada kebanyakan generasi sekarang. Sehubungan dengan itu juga,
kerajaan telah bangkit untuk menangani kejadian seperti tersebut berulang.
Merujuk pada blog Adam Jebat, pada 17 Mei 1969
selepas kejadian 13 Mei, kerajaan telah menubuhkan Majlis Gerakkan Negara (MAGERAN)
di bawah Timbalan Perdana Menteri, Tun Abdul Razak Hussien. MAGERAN mempunyai beberapa
fungsi utama iaitu bertanggungjawab mengembalikan keamanan dan undang-undang
negara, menentukan pentadbiran yang licin dan sempurna serta mengembalikan
suasana keharmonian dan kepercayaan sesebuah kaum kepada kaum lain. Pada 1
Januari 1972, Kementerian Perpaduan Negara telah ditubuhkan hasil gabungan
Jabatan Perpaduan Negara dan Pejabat Muhibah Negara yang mana Jabatan Perpaduan
Negara bertujuan membantu kerajaan menggerakkan dan membimbing rakyat ke arah
perpaduan negara dengan lebih teratur dan teliti mengikut Rukun Negara (kepercayaan
kepada tuhan, kesetiaan kepada raja dan negara, keluruhan pelembagaan,
kedaulatan undang-undang, dan kesopanan dan kesusilaan). Manakala Pejabat
Muhibah Negara bertujuan memulihkan kepercayaan sesebuah kaum dengan kaum yang
lain, mengkaji dan menyelesaikan masalah dengan kerjasama pihak berkenaan yang
berkaitan dengan kesulitan serta perselisihan faham antara kaum.
Responden Shikh Muhammad Nur Hisham juga
mempunyai pandangan seperti tindakan Timbalan Perdana Menteri iaitu tidak
memperbesarkan masalah antara kaum malah perlu bersikap profesional untuk mengatasi
masalah. Ianya terbukti apabila Timbalan Perdana Menteri pada ketika itu telah
bertindak dengan menubuhkan MAGERAN untuk membasmi kesalahfahaman dan
kesepaduan kaum.
Pada tahun 1970 hingga 1990, Dasar Ekonomi
Baru (DEB) telah ditubuhkan dengan berobjektifkan serampang dua mata iaitu
membasmi kemiskinan rakyat tanpa mengira kaum dan menyusun semula masyarakat. DEB
dirujuk sebagai tapak, panduan, falsafah, peraturan dan cara mencapai matlamat
yang merujuk kepada usaha untuk mengubah masyarakat dan negara daripada keadan
yang mundur kepada maju dalam pelbagai aspek kehidupan.
Responden Ng Boon Seng juga memberi pandangan
yang berkait dengan objektif Dasar Ekonomi Baru iaitu sekirannya negara
mengekalkan perpadauan kaum, ia dapat meningkatkan kesejahteraan dan ekonomi
negara yang mana pandangannya menumpukan pada ekonomi dan kesejahteraan untuk
mengekalkan perpaduan dalam kalangan masyarakat berbilang kaum ini.
Selain itu, menurut pandangan Saravanan iaitu mengubah
fikiran dan pandangan serta mentaliti diri kita. Muhammad Shahreen pula membendung
anak-anak muda daripada terpengaruh dengan anasir-anasir negatif. Dari
pandangan dua responden ini, kita dapat menilai bahawa yang mendorong baik
buruk pemikiran generasi baru adalah dari generasi lama iaitu ibu bapa, guru-guru
mahupun masyarakat sekililing.
4.0 Kesimpulan
Daripada kajian yang telah dijalankan ini terdapat
beberapa langkah dalam memperkukuhkan perpaduan antara kaum dalam kalangan
rakyat Malaysia. Walaupun telah menjadi sejarah peristiwa 13 Mei yang tidak
pernah pudar dalam ingatan setiap generasi penduduk di Malaysia kita sebagai
rakyat Malaysia masih lagi boleh bertegur sapa dan peristiwa itu adalah sebagai
pengajaran kepada setiap penduduk di Malaysia.
Sebagai rakyat Malaysia kita berbangga dengan
negara ini kerana terdapat pelbagai kaum dan perayaan tradisi. Hal ini
merupakan salah satu punca menyebabkan keadaan negara menjadi aman dan harmoni
sepanjang masa tanpa konflik yang terlalu besar dibangkitkan. Ini kerana
merujuk kepada perayaan telah wujudnya ukhwah dan rasa perpaduan dalam naluri
dan nurani setiap penduduk di negara ini. Tegasnya Malaysia merupakan negara
yang aman dan tenteram walaupun terdiri daripada pelbagai kaum yang mana
tanggapan masyarakat dunia sangat sukar dipadukan dan menyerap sebarang
perbezaan baik agama, budaya dan kepercayaan.
Selain itu, perasaan hormat menghormati adalah
sangat penting supaya tidak terjadinya salah faham antara penduduk yang ada di
Malaysia ini. Kebanyakan masaalah yang pernah terjadi adalah puncanya daripada
tidak menghormati perkara yang dianggap sensitif bagi sesetengah pihak daripada
penduduk Malaysia. Nilai murni ini telah membuatkan negara kita yang besar ini dipenuhi
dengan pelbagai etnik dan kaum menjadi aman dan harmoni.
Rujukan
Arkib Negara.
Penubuhan Malaysia 16 September 1963.
http://www.arkib.gov.my/web/guest/penubuhan-malaysia-16-september-1963.
Chamil Wariya. (2007). Malaysia
50 Fakta Asas Kenengaraan. Kuala Lumpur: Media Global Matrix Sendirian
Berhad.
Noor Hidayah Yusof. (2014).
Langkah Dalam Mengukuhkan perpaduan Dalam Kalangan Rakyat Malaysia. http://www.1malaysia.com.my/affiliates/langkah-mengukuhkan-
perpaduan-dalam-kalangan-rakyat-malaysia-0.
Rahmat Ghazali. (2014). Isu
Perpaduan Kaum Di Malaysia. https://zanas.wordpress.com/isu-perpaduan-kaum-di-malaysia/
Rossa Calla. (2014).
Langkah-langkah Untuk Mengekalkan Dan Memantapkan Perpaduan
Kaum Di Malaysia. http://www.panduanmalaysia.com/2014/07/langkah-langkah-untuk-mantapkan-perpaduan-kaum-malaysia.html.
Shogi Arumugam. (2010). Mencapai
Perpaduan dan Integriti Nasional. http://www.scribd.com/doc/37252628/MENCAPAI-PERPADUAN-DAN-INTEGRASI-NASIONAL#scribd
Tengku Anuar.
(1990). Pengetahuan Kenegaraan Malaysia. Kuala Lumpur: Nurin
Enterprise.
Zahir Zainudin.
2015). Peranan Sukan Dalam Menyatu padukan Rakyat Malaysia.
http://zahirzainudin.blogspot.my/2015/08/peranan-sukan-dalam-
menyatupadukan.html
http://studentsrepo.um.edu.my/997/3/BAB2.pdf
http://cikgustpm.blogspot.my/2013/09/migrasi-orang-cina-ke-tanah-melayu.html
MZ Zainudin, Abdul Mueezz, Ahmad Abbas,
Muhammad Hafiq, Jackey, Muqarrabin
No comments:
Post a Comment