Nikmat negara merdeka

Kemerdekaan Malaysia yang ke-63 pada tahun 2020 ini merupakan satu nikmat yang sangat bernilai kepada masyarakat majmuk yang membentuk negara Malaysia apabila mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1957. Pencapaian ini merupakan kesan kepada kesatuan yang wujud dalam kalangan masyarakat Melayu, Cina, India, Iban, Kadazan dan kaum-kaum lain yang mahu menzahirkan sebuah negara merdeka.

Kewujudan Malaysia diikat oleh kontrak sosial yang memeterai nilai tradisi Melayu yang mendasari kontrak sosial iaitu agama Islam sebagai agama persekutuan, bahasa Melayu sebagai bahasa persekutuan, hak istimewa orang Melayu dan kedaulatan raja-raja Melayu. Sebagai pertukaran, masyarakat Melayu menerima kemasukan bukan Melayu sebagai warganegara yang hidup bersama dalam sebuah negara baru yang bebas daripada penjajahan.

Kehidupan daam sebuah negara yang berbilang etnik perlu kepada pasukan pengurusan yang mentap dan bijak menyelesaikan konflik. Parti Melayu yang mengetuai kerajaan bersama parti bukan Melayu yang tidak ekstrem telah berjaya mewujudkan kestabilan berpanjangan merentas Rancangan Malaysia Kesebelas. Pembangunan yang mengambil kira kesejahteraan pelbagai kaum ini telah dapat mengurangkan jurang kemiskinan dan meningkatkan lebih ramai golongan menengah yang hidup di bandar.

Kesepaduan dalam kepimpinan negara juga berjaya mewujudkan masyarakat yang sentiasa mengamalkan tolak ansur yang memberi ruang kepada kemajuan negara yang lebih agresif. Biarpun terdapat kekangan dalam perpaduan kaum seperti 13 Mei 1969, chauvinisme politik dan tuntutan wilayah, Malaysia terus berkembang sebagai sebuah negara yang aman damai. Orang luar begitu terpesona dengan kehidupan pelbagai kaum ini sehingga menjadi contoh kepada banyak negara.

Di sini tidak ada konflik seperti di Bosnia-Herzegovina, Mynmar, Lubnan, Sudan atau Afghanistan. Perbezaan kaum dan agama tidak menghalang masyarakat daripada membina potensi diri ke arah kesejahteraan hidup. Setiap konflik yang berlaku diselesaikan oleh pemimpin kaum yang memahami keperluan penyelesaian segera supaya tidak merebak ke seluruh negara.

Pembinaan negara tidak dapat lari daripada memperkasa kedudukan ekonomi setiap kaum. Kaum yang ketinggalam sentiasa dibantu melalui pelbagai jenis skim dan janaan pendapatan sehingga mereka mampu berdikari dan bersaing. Usahasama perniagaan dalam bentuk kolabirasi dan mentoring sering menjadi eksperimen yang berdaya saing. Insitusi kerajaan yang ditugaskan membantu meningkatkan produktiviti kerap kali menjadikan perniagaan kecil dan sederhana sebagai sasaran untuk diperkuatkan.

Dalam pendidikan, peruntukan yang diberi sehingga mencecah bilion ringgit. Kemuncak kepada pembangunan pendidikan besar-besaran berlaku ketika awal 1970-an apabila kerajaan menghantar pelajar-pelajar pintar yang dikenal pasti sama ada di bandar mahupun di luar bandar ke luar negara untuk mendapatkan kepakaran. Ribuan pelajar yang dihantar ini kembali dengan ilmu dan kepakaran yang diguna untuk membina negara Malaysia yang kuat dan disegani. Pelbagai bentuk bantuan biasiswa diberikan kepada pelajar dalam negara untuk mereka belajar dan berusaha menjadi pakar dalam bidang masing-masing.

Aspek lain seperti pembangunan sosial, infrastruktur, luar bandar dan pemerkasaan pendapatan golongan B40 sentiasa menjadi agenda yang dibincangkan dari semasa ke semasa.

Hari ini, kebanggaan rakyat Malaysia ialah dapat bersaing dalam ekonomi negara, kadar jangka hayat yang tinggi, taraf pendidikan dunia dan kualiti hidup yang sangat baik.

Beberapa isu yang masih belum selesai dan masih ditangani ialah kehidupan rakyat yang berada dalam kategori B40 iaitu golongan berpendapatan rendah terdiri daripada penduduk di bandar dan luar bandar. Kehidupan golongan ini memang sukar dan sentiasa mencabar umpama kais pagi makan pagi dan kais petang makan petang. Apa lagi yang hendak dikata jika tidak ada bantuan langsung dari kerajaan sendiri khususnya mengenai bantuan sara hidup dan peluang mendapatkan pekerjaan.

Keprihatian perdana menteri yang melawat golongan ini baru-baru ini di Kuala Lumpur menunjukkan beliau mengambil peduli keadaan hidup mereka. Justeru kita menantikan pelbagai program pemerkasaan kemiskinan bandar supaya kelompok ini dapat bersama-sama meraikan agihan kek ekonomi negara.

Kehidupan yang sukar boleh dilalui, kemiskinan tegar boleh diatasi. 

Inisiatif yanf besar perlu datang dari kerajaan sendiri supaya wujud lingkaran aktif yang menarik lebih banyak insitusi dan individu merancang progam dan aktiviti bersasar. Secara tidak langsung, jenama "kerajaan prihatin" akan terus mekar dan berkembang di hati dan fikiran masyarakat. Geran dan dana permulaan yang diberi kepada insitusi ini boleh menjadi katalis kepada pengurangan jurang kemiskinan bandar dan luar bandar.

Kemiskinan bandar akan terus menjadi sasaran pembasmian kemiskinan negara kerana kejayaan pembasmian kemiskinan di luar bandar sejak berdekad-dekad lalu. Keluarga miskin di luar bandar telah berkurangan dan mengecil kerana kejayaan program intervensi pendidikan yang menarik keluar anak-anak miskin daripada lingkaran ganas yang menyebabkan beberapa generasi tidak dapat keluar dari lingkaran berkenaan. 

Inisiatif yang sama wajar dilakukan di bandar supaya generasi akan datang tidak lagi mewarisi kemiskinan keluarga mereka. Program dan usaha pembasmian kemiskinan bandar di Malaysia boleh mencontohi kejayaan negara-negara maju yang mampu mengatasi kemiskinan bandar biarpun berbeza dalam beberapa pendekatan.

Perkara utama yang peru diberi perhatian oleh kerajaan jika mahu melaksanakan inisiatif kemiskinan bandar ialah menjadikan dasar sosial sebagai pemacu kepada semua dasar yang ingin dilaksanakan. Jika sebelum ini kerajaan memberi perhatian kepada dasar berorientasikan ekonomi yang bertujuan meningkatkan pendapatan, kini dasar sosial harus menjadi keutamaan kerana maksud dan semangat kemiskinan sendiri telah berubah. 

Miskin tidak lagi dikaitkan secara langsung dengan kurangnya pendapatan tetapi ada kaitan dengan budaya hidup, kekayaan sumber dan pewujudan peluang untuk berubah.

Jika konsep ini dijadikan sebagai satu lagi tambahan kepada definisi kemiskinan, kerajaan boleh mengambil banyak pendekatan untuk mengeluarkan kumpulan B40 daripada kepompong kemiskinan. Peruntukan tidak hanya dapat diberikan dalam bentuk wang ringgit tetapi dalam bentuk perubahan minda dan sikap, budaya dan rutin harian supaya mereka dapat mempelajari cara hidup baru di sebalik bantuan sumber dan peluang perniagaan dan pekerjaan.

Andai kaedah ini diberi perhatian, kita dapat melahirkan golongan menengah yang lebih pantas dan membentuk peluang pekerjaan yang dapat dimanfaat oleh golongan terpinggir dan susah.

COVID-19: PKPP dilanjutkan

Perdana menteri membuat keputusan melanjutkan Perintah Kawalan Pergerakan Pemulihan (PKPP) sehingga 31 Disember 2020 selepas menilai keberkesanan PKPP yang sedang dilaksanakan sekarang yang berakhir pada penghujung bulan Ogos 2020.

Tindakan ini dibuat supaya kerajaan dapat mengenal pasti kewujudkan kluster baru yang mungkin muncul bila-bila masa supaya semua bentuk pencegahan dapat dilakukan segera. Ia mungkin berkaitan kebimbangan pihak berkuasa kesihatan yang mengenal pasti terdapat virus yang membiak pantas dalam masyarakat apabila mengesahkan super spreader "D614G" dari kluster Sivagangga di Napoh, Kedah baru-baru ini.

Keputusan ini juga memberi peringatan kepada rakyat Malaysia untuk bersedia dengan tempoh "norma baharu" yang lebih panjang memandangkan pandemik COVID-19 sedang memuncak di peringkat global.

Kehidupan norma baharu sangat menyulitkan kerana membantut pergerakan dan membatas aktiviti seharian. Sebaik sahaja keluar dari rumah, kita harus berfikir dengan lebih mendalam ke mana hendak pergi, apa yang hendak dilakukan dan bagaimana dapat segera pulang ke rumah.

Pelajar sekolah yang datang ke sekolah dengan riang kini perlu mematuhi prosedur baru sebelum masuk kelas - memakai pelitup muka, mencuci tangan dan menjarakkan diri dari rakan-rakan sekelas. Waktu makan juga perlu menjaga jarak peribadi masing-masing supaya tidak dijangkiti virus. Perkara utama ialah hadir ke sekolah tanpa ada gejala demam, batuk atau selesema.

Waktu pembelajaran disingkatkan dan tidak ada lagi makan tengah hari bersama atau belajar selepas kelas seperti biasa. Semuanya perlu dilakukan dengan prosedur dan kawalan kendiri yang berterusan.

Di kawasan tumpuan umum, masyarakat mulai sedar kepentingan memakai pelitup muka. Tanpa pengecualian, semua pengunjung perlu mengambil bacaan suhu badan dan mencatat maklumat diri di pintu masuk premis perniagaan. Pengulangan tindakan seperti ini menjadikan urusan pesanan makanan di restoran semakin perlahan, apatah lagi jika ramai yang datang serentak.

Dalam tempoh PKPP ini, hanya restoran yang terkenal dan popular dengan masakan terus bertahan, menerima pelanggan tanpa putus dan sibuk dengan pesanan baru. Restoran baru dan sentiasa bertahan tidak mampu lagi menarik pelanggan dan hilang dari padangan.

Kedai jualan di gedung membeli-belah juga tidak terkecuali. Jika dua tiga bulan lalu kita dapat melihat semua kedai dibuka, kini keadaan itu sudah berubah. Yang ada hanya notis untuk disewa kerana kedai tidak mampu lagi menjana pendapatan ketika pelanggan semakin merosot. Kedai yang masih bertahan umumnya ada kaitan dengan perkhidmatan seperti komunikasi, pakaian atau makanan. 

Adakah suasana ini akan terus dilihat sehingga hujung tahun ini?

COVID-19: Menteri dikompaun gagal kuarantin diri

Seorang menteri kabinet dikompaun RM1000 kerana tidak mematuhi prosedur kuarantin diri sselama 14 hari selepas pulang dari luar negara. Undang-undang Malaysia ketika ini menetapkan sesiapa sahaja yang pulang dari luar negara perlu patuh kepada arahan ini termasuk pegawai tinggi kerajaan dan orang kenamaan.

Selepas membayar denda, beliau memohon maaf dan menjelaskan akan memberi gajinya selama empat bulan kepada tabung yang diwujudkan kerajaan untuk kempen melawan COVID-19.

Sebelum itu seorang penduduk tetap yang baru pulang dari India telah mencetuskan panik dalam kalangan penduduk Napoh, mukim Kubang Pasu di Kedah kerana melanggar arahan kuarantin apabila berada di restoran nasi kandar miliknya. Beliau turut menjangkitkan virus korona kepada beberapa orang pekerjanya.

Pelanggan yang datang ke restoran berkenaan turut dijangkiti sehingga kerajaan memutuskan PKPD di kawasan berkenaan bagi mencegah penularan wabak. Namun, kesan kluster Napoh ini muncul di Sanglang, Perlis dan sekitarnya. Setelah agak lama tidak menunjukkan sebarang kes positif COVID-19 ini, Perlis mencatatkan kenaikan mendadak kes positif.

Kerajaan negeri itu memutuskan beberapa tindakan bagi mengekang penularan wabak termasuk menutup kembali masjid untuk solat berjemaah beramai-ramai dan menutup sekolah yang berada di dalam kawasan wabak.

Semua tindakan ini selari dengan pelaksanaan TEMCO selama 14 hari. Penduduk yang terlibat tidak dibenarkan keluar dari kawasan tersebut sehingga tamat tempoh penguatkuasaan larangan.

Undang-undang sedia ada iaitu kompaun RM1000 dilihat gagal menghalang orang ramai daripada mencuri-curi keluar rumah. Walaupun ada cadangan supaya jumlah ini dinaikkan, ia belum tentu dapat menghalang mereka daripada keluar dari kawasan kuarantin.

Bagaimanapuna terdapat perkembangan baru di Amerika Syarikat di mana penumpang kapal terbang yang baru tiba dari negara-negara terpilih tidak lagi perlu menjalani kuarantin diri 14 hari. Perkara yang perlu dilakukan ialah mengamalkan penjarakan sosial, memakai pelitup muka, kerap mencuci tangan dan berwaspada dengan gejala demam.

COVID-19: Kluster Tawar muncul di Kedah

Kluster terbaru di Kedah, Tawar kini menghantui penduduk di sekitar Sungai Petani, Kuala Ketil dan Sik. Mukim Tawar merupakan kawasan kampung yang dipenuhi penanaman getah dan kelapa sawit. Terdapat 26 buah kampung yang meliputi kawasan ini.

Pekan Tawar sangat kecil, yang terdiri dariapda beberapa buah kedai, sekolah dan taman perumahan. Umumnya terdiri daripada penduduk luar bandar yang sangat kental dengan budaya dan tradisi kampung.

Jumlah terkini kluster Tawar adalah 46 meliputi tiga generasi. Ia telah menjangkau ke Pulau Pinang.

Namun, kemuncuan COVID-19 di kawasan ini menggemparkan kerana ia dikaitkan dengan kelompok agama yang terpencil. Soalannya, dari mana kumpulan ini mendapat virus yang bahaya ini?

Kes pertama dikesan pada 8 Ogos 2020 selepas mangsa mendapat rawatan di sebuah pusat perubatan. Sebelum itu, lelaki yang mengahadiri upacara keagamaan memperingati kematian ahli keluarga dari 31 Julai hingga 1 Ogos 2020. Saringan dilakukan pada 9 Ogos 2020 dan beliau disahkan positif COVID-19 pada 11 Ogos 2020.

Penemuan ini membuatkan kawasan sekitar Mukim Tawar gempar kerana tidak menyangka mereka perlu berhadapan dengan situasi di luar jangka. Kakitangan hospital, kontak rapat, saudara-mara dan rakan-rakan yang bersama dalam upacara keagamaan menjalani ujian saringan dan dijangka terdapat peningkatan kes positif.

Masyarakat kampung yang kurang menitikberatkan SOP dan kerap keluar dari rumah menyebabkan virus ini mudah merebak dan menjangkiti sesiapa sahaja yang gagal mengambil langkah-langkah mencukupi. Mahu ataupun tidak virus ini sedang menjalar dalam masyarakat sehinggalah terdapat inisiatif bersungguh-sungguh untuk memberi kesedaran kepada orang ramai supaya melaksanakan penjarakan sosial, mematuhi SOP dan kerap mencuci tangan.

Jika mangsa COVID-19 berada dalam kalangan kita, boleh dikatakan kita sedang berhadapan dengan ancaman bahaya yang serius. Tidak ada apa lagi yang hendak dikatakan apabila virus yang halus ini berada di dalam badan kerana ia boleh memberi kesan buruk kepada paru-paru dan anggota dalaman badan. Serangannya begitu cepat dan tidak dapat ditangkis dengan mudah selagi vaksin yang sesuai tidak dijumpai.

Dalam kes yang teruk, kerosakan boleh merebak melepasi paru-paru dan masuk ke dalam organ seperti jantung, hati, buah pinggang dan sebahagian daripada sistem saraf. 

Walaupun COVID-19 bukannya sebuah hukuman mati kepada orang yang dijangkiti, gejala-gejala yang muncul membuatkan kehidupan menjadi resah. Penduduk mukim Tawar dan kawasan sekitar harus berwaspada, mengikuti langkah yang diambil oleh pihak berkuasa dan bersedia untuk dikuarantin sekiranya mengalami gejala demam dan batuk. Tindakan sendiri yang mesti diambil ialah membasuh tangan berulang kali dan melaksanakan penjarakan fizikal.

Perkara inilah yang orang kampung di Mukim Tawar mesti lakukan pada hari ini.

COVID-19: Kluster Sivagangga ancaman baru

 

Kluster Sivagangga yang muncul di Napoh, Kedah telah disebutkan oleh Kementerian Kesihatan Malaysia pada 29 Julai 2020 melalui siaran akhbar bersama-sama kluster Satok.

Kes ini bermula apabila seorang pemastautin tetap pulang dari India pada 13 Julai 2020. Beliau diperintahkan untuk menjalani Perintah Pengawasan dan Pemantauan di Rumah (HSO) namun gagal mematuhi perintah ini.

Kontak dari kluster ini telah berkembang dalam tempoh yang pantas sehingga saringan menjangkau ke Perlis dan Pulau Pinang. Di Perlis, khususnya di Kuala Sanglang, sebuah keluarga didapati dijangkiti COVID-19 menyebabkan pihak negeri mengisyitharkan PKPD Secara Pentadbiran (TEMCO) di kawasan berkenaan.

Kegemparan kluster ini yang bermula di Napoh melibatkan pemilik kedai makan dan empat orang pekerja melimpah sehingga ke Kodiang, Kulim dan Arau.

Perkara yang mengejutkan ialah kepantasan kluster ini yang melangkau ke banyak kawasan. Jika ditinjau kawasan dan mangsa yang terlibat, kebanyakannya melibatkan orang kampung yang tidak begitu arif dengan keperluan mematuhi SOP.

Kadangkala ketika berada di kedai atau kawasan awam, mereka mengambil mudah keperluan mengenakan pelitup muka dan membasuh tangan atau menggunakan cecair nyahkumah. Walaupun masuk ke premis perniagaan, penggunaan cecair sanitasi tangan dilihat 'buat tak pa, tak buat pun tak pa' yang mana akhirnya mengundang masalah kepada ramai orang.

Kluster Sivagangga ini juga merencatkan pendidikan di kawasan jangkitan dan juga menghalang pelajar mendaftarkan diri di universiti. Sekolah ditutup dua minggu dan pelajar tidak dapat keluar dari rumah memberi kesan kepada rutin harian keluarga dan perancangan institusi.

Contohnya, pelajar yang telah mendapat tawaran belajar di universiti dan diminta datang mendaftarkan diri. Namun mereka tidak dapat menghadirkan diri dan perlu menggunakan pembelajaran dalam talian untuk mendapatkan ilmu. Masalah lain pula berkaitan kestabilan internet di kawasan luar bandar.

Pentadbir universiti sedang mengambil langkah-langkah mengatasi untuk memastikan pelajar mereka dapat melalui kuliah dengan sempurna. 

Suasana pembelajaran tidak lagi sama seperti dahulu. Pengubahsuaian dan penambahbaikan akan membantu pelaksanaan pembalajaran yang lebih baik.

COVID-19: Pemakaian pelitup muka

Kerajaan mengambil keputusan mewajibkan pemakaian pelitup muka di kawasan awam mulai 1 Ogos. Keputusan ini diambil bagi mencegah penularan virus yang dilihat masih belum berakhir. Kebimbangan ini juga diambil sebagai langkah berjaga-jaga menghindari gelombang kedua COVID-19 seperti yang berlaku di beberapa buah negara selepas kelonggaran bergerak diberikan kepada rakyat dan penduduk masing-masing.

Kelonggaran ini memberikan kebebasan kepada orang ramai untuk melakukan aktiviti seharian di samping mengembalikan kerancakan ekonomi negara. 

Namun peluang ini disia-siakan apabila mereka gagal mematuhi arahan pihak berkuasa seperti menyediakan cecair pembasmi kuman dan peraturan menjarakkan fizikal.

Akibatnya sangat serius apatah lagi mangsa tidak menunjukkan gejala dan bebas bergerak ke sana-sini sehinggalah ujian rambang dilakukan oleh petugas kesihatan. Dari sini, pihak berkuasa mendapat maklumat lanjut berkenaan kawasan yang mempunyai risiko jangkitan.

Petugas kesihatan tidak mungkin dapat melakukan semua ujian dengan pantas kerana melibatkan jumlah yang ramai. 

Justeru pendekatan melalui undang-undang dan kompaun adalah langkah berkesan memastikan orang ramai bersedia dengan pelitup muka apabila keluar rumah.

Kaedah penguatkuasaan melalui undang-undang ini dapat memberi peringatan kepada orang ramai bahawa COVID-19 adalah isu besar negara dan mesti diatasi. Kaedah ini juga lebih berkesan apabila penguatkuasa menjalankan tugas mereka dengan sempurna seperti memberi peringatan berterusan dan menyaman mereka yang ingkar pada arahan.

Semua lapisan masyarakat terlibat dalam arahan dan penguatkuasaan ini termasuk kanak-kanak dan warga emas. Tidak ada kompromi dan tolak ansur berterusan kerana sekali dijangkiti virus, kesannya meluas kepada kontak rapat mangsa.

Justeru, elemen pencegahan wajar diteruskan dari semasa ke semasa supaya orang ramai faham bahawa peranan mereka yang menentukan sama ada penularan dan jangkitan virus dapat dihalang dan diputuskan.