Hubungan kaum: Resah menjadi lelah

Semasa isu dekorasi Tahun Baru Cina di sebuah sekolah, tujuh orang menteri kabinet melawat sekolah berkenaan sebagai tanda sokongan. Mereka bergambar sambil memegang tanglung, senyum dan menggesa tanglung dipasang kembali.

Semasa isu tulisan Jawi mahu diperkenalkan di sekolah vernakular Cina dan Tamil seluruh negara, persatuan yang mewakili kepentingan pendidikan Cina di Malaysia bangkit membantah. Pengajaran Jawi ditentang oleh Dong Zong dan pemimpin Pakatan Harapan yang bukan Islam. Tidak ada seorang pun menteri kabinet yang mempertahankan tindakan berkenaan sebaliknya tekanan persatuan Cina ini telah berjaya mengurangkan enam helai tulisan khat Jawi kepada tiga helai.

Kesudahannya?

Menteri pendidikan diminta melepaskan jawatan. Sebahagian daripada perletakan jawatan itu disebabkan isu tulisan khat Jawi di sekolah vernakular.

Isu ini menjadi topik hangat dalam masyarakat Melayu kerana ia menyentuh fikiran dan jiwa mereka secara langsung. Tulisan Jawi adalah sebahagian daripada elemen Bahasa Melayu selepas pandangan semesta (worldview) mereka berubah dari Hindu-Buddha kepada Islam.

Kemajuan dan perkembangan tamadun Melayu bergerak seiring dengan pandangan semesta Islam sehingga mereka tidak lagi memerlukan akidah lain untuk menyuluh kehidupan. Mereka meninggalkan ajaran pluralisme dan mengambil tauhid sebagai pegangan hidup sehingga kini.

Isu ini diangkat ke arus perdana apabila tokoh media, Datuk Hussamuddin Yaacub dari Karangkraf melancarkan kempen "Uninstall Hatred dan Reboot Malaysia' kerana menyifatkan suasana hubungan kaum dan agama di Malaysia semakin parah sejak 20 tahun lalu dan boleh menghancurkan negara. Beliau membangkitkan beberapa isu bagi menyokong pandangannya.

Tajuk akhbar Sinar Harian pada 10 Januari 2020 adalah "Jangan hancurkan negara ini dengan kebencian" menarik perhatiankerana berwarna merah dan huruf besar. Ia memberi mesej bahawa terdapat sesuatu yang tidak menyelesakan hubungan kaum di negara ini.

Selepas 63 tahun merdeka, hubungan kaum masih menjadi sebahagian daripada kisah duka masyarakat. Ia kembali menjadi tumpuan selepas Pilihan raya Umum ke-14 lalu yang dilihat menghakis dominasi kuasa politik kaum Melayu. Era ini mencetus sengketa minda dalam kalangan ahli politik Melayu dan bukan Melayu di parlimen sehingga menjadi sentimen untuk meraih sokongan pengundi.

Respon dari masyarakat Islam sangat pantas, sama ada parti politik, pertubuhan bukan kerajaan atau individu.

Respon pertama adalah gabungan penuh dua parti Melayu iaitu Umno dan Pas membentuk Muafakat Nasional di penghujung tahun lepas. Ahli-ahli parti ini tidak tunggu lama untuk bekerjasama dalam setiap pilihan raya kecil yang diadakan. Kebanyakan pilihan raya kecil di Semenanjung Malaysia dimenangi oleh Barisan Nasional manakala Dap menang di Sandakan.

Gabungan ini juga meleraikan permusuhan dan sengketa sesama masyarakat Melayu yang berbeza fahaman politik khususnya di kawasan kampung dan luar bandar.

Sebuah parti kecil yang memperjuangkan kepentingan kaum Melayu, Putra, turut menjadi lebih agresif membangkitkan isu-isu yang dilihat mengenepikan kaum Melayu seperti peminggiran pelajar Melayu dalam biasiswa kerajaan.

Pertubuhan bukan kerajaan yang diterajui kaum Melayu semakin aktif menonjolkan kekuatan ekonomi Melayu. Kumpulan Facebook yang menamakan diri mereka Persatuan Ekonomi Muslim Malaysia melancarkan kempen 'Buy Muslim First' sebagai tindak balas terhadap bantahan tulisan Jawi di sekolah vernakular. Ahli kumpulan ini lebih daripada dua juta. 

Kempen ini memberi kesedaran betapa kekuatan ekonomi kaum Melayu boleh dijana bersama-sama kerana semua jenis perniagaan sememangnya diusahakan oleh masyarakat Melayu, cuma tidak diketahui secara meluas kerana berskala kecil.

Apabila kita meneroka alam media sosial, kita akan dapati krtikan demi kritikan sama ada terang atau tersembunyi ditujukan kepada kepimpinan Pakatan Harapan. Di laman Facebook Najib Razak, kita dapati pendedahan banyak perkara khususnya prestasi ekonomi. 

Begitu juga dengan siri komedi dalam dunia hiburan yang mengkritik prestasi kerajaan.

Kata-kata cacian dan makian secara individu sudah menjadi perkara biasa dek kerana kemarahan dan kebencian.

Situasi yang sedang dihadapi dalam masyarakat Malaysia ketika ini mesti diselesaikan. Ahli politik dilihat gagal membendung keresahan ini dan tanggungjawab beralih kepada pertubuhan bukan kerajaan, agensi kerajaan dan komuniti untuk memastikan hubungan kaum kekal harmoni.