Konsep kahwin kontrak tidak diiktiraf secara rasmi dalam undang-undang keluarga di Malaysia. Undang-undang keluarga di Malaysia, khususnya Akta Undang-Undang Keluarga Islam 1984 bagi perkahwinan orang Islam dan Akta Undang-Undang Keluarga 1984 bagi perkahwinan bukan Islam, tidak mengiktiraf kahwin kontrak sebagai satu bentuk perkahwinan yang sah.
Di Malaysia, konsep perkahwinan yang diiktiraf adalah perkahwinan tradisional yang tertakluk kepada undang-undang keluarga yang berlaku sama ada bagi perkahwinan Islam atau bukan Islam. Walau bagaimanapun, pentadbiran undang-undang keluarga Islam adalah di bawah kuasa negeri dan terdapat beberapa perbezaan antara negeri-negeri dalam pelaksanaan undang-undang keluarga Islam ini.
Walaupun terdapat pendekatan kahwin kontrak dalam beberapa masyarakat dan undang-undang di seluruh dunia, ianya bukan satu amalan yang diiktiraf atau diaturkan secara rasmi dalam konteks undang-undang keluarga di Malaysia. Oleh itu, sesiapa yang berhasrat untuk berkahwin di Malaysia dinasihatkan untuk merujuk kepada undang-undang keluarga yang berkenaan dan mendapatkan nasihat undang-undang daripada peguam atau pihak berkuasa yang berkaitan. Namun begitu, undang-undang boleh berubah dan perkara ini mungkin boleh berlaku pada masa hadapan.
Istilah "kahwin kontrak" mungkin digunakan secara tidak rasmi yang merujuk kepada perkahwinan di mana pasangan membuat perjanjian tertentu sebelum perkahwinan mengenai beberapa aspek tertentu yang akan mempengaruhi perkahwinan mereka. Walaupun begitu, penting untuk diperhatikan bahawa di kebanyakan negara termasuk Malaysia, perkahwinan diatur oleh undang-undang keluarga dan perundangan sivil yang mungkin tidak mengiktiraf konsep kahwin kontrak secara langsung.
Walau bagaimanapun, ada beberapa situasi di mana pasangan dapat membuat perjanjian atau perjanjian pra-nikah (prenuptial agreement) mengenai aspek tertentu dalam perkahwinan mereka. Perjanjian ini mungkin merangkumi isu-isu seperti harta bersama, tanggungjawab kewangan atau penentuan bagaimana harta akan dibahagikan jika berlaku perceraian. Perjanjian ini boleh mencerminkan kesepakatan pasangan berdasarkan perundingan dan persetujuan bersama.
Dalam pada itu, undang-undang mengenai perjanjian pra-nikah atau perjanjian pasca-nikah (postnuptial agreement) boleh berbeza di setiap negara atau wilayah dan terdapat keadaan di mana mahkamah mungkin tidak mengiktiraf atau mematuhi sepenuhnya perjanjian tersebut terutama jika ia dianggap tidak adil atau tidak sah.
Jika seseorang mempertimbangkan untuk membuat perjanjian pra-nikah, adalah bijak untuk mendapatkan nasihat undang-undang daripada peguam yang mahir dalam undang-undang keluarga di negara atau wilayah mereka. Peguam boleh memberikan pandangan dan membantu menyusun perjanjian yang sah dan sesuai dengan undang-undang setempat.
Faktor-faktor Kahwin Kontrak
Konsep kahwin kontrak, di mana pasangan membuat perjanjian sebelum perkahwinan atau setelahnya untuk mengatur aspek tertentu dalam hubungan mereka boleh dipengaruhi oleh pelbagai faktor. Selain tekanan masyarakat sekeliling, faktor-faktor lain yang mungkin berkaitan dengan kahwin kontrak termasuk:
Kesedaran Kewangan: Pasangan yang memahami kepentingan pengurusan kewangan dan aset mungkin memilih untuk membuat perjanjian pra-nikah bagi mengatur pembahagian harta dan tanggungjawab kewangan.
Pengalaman Perkahwinan Terdahulu: Individu yang telah mengalami perceraian sebelum ini mungkin lebih cenderung untuk mempertimbangkan perjanjian pra-nikah sebagai cara untuk melindungi harta yang mereka bawa masuk ke dalam perkahwinan baharu.
Kerumitan Harta dan Perniagaan: Apabila satu atau kedua-dua pasangan memiliki harta atau perniagaan yang kompleks, mereka mungkin mahu menjaga kejelasan dalam hal pembahagian harta dan perniagaan jika perkahwinan berakhir.
Kebebasan Individu: Beberapa pasangan mungkin melihat perjanjian pra-nikah sebagai cara untuk memelihara kemerdekaan individu mereka dalam perkahwinan. IHal ini boleh merangkumi perkara seperti tanggungjawab kewangan peribadi dan hak penentuan pendidikan anak-anak.
Pengaruh Budaya dan Agama: Budaya dan agama juga boleh memainkan peranan dalam keputusan untuk membuat perjanjian pra-nikah. Di sesetengah masyarakat atau agama, perjanjian ini mungkin lebih diterima atau dianggap sebagai langkah yang bijak.
Kesedaran Terhadap Hak Wanita: Wanita yang semakin menyedari hak-hak mereka dan ingin menjaga hak kewangan dan kebebasan mereka mungkin lebih cenderung untuk mempertimbangkan perjanjian pra-nikah.
Penekanan Terhadap Perjanjian Positif: Beberapa pasangan mungkin memilih untuk membuat perjanjian pra-nikah sebagai cara untuk menetapkan peraturan positif yang merangkumi tanggungjawab dan matlamat perkahwinan mereka.
Setiap pasangan mempunyai dinamika dan keperluan mereka sendiri dan keputusan untuk membuat perjanjian pra-nikah adalah keputusan peribadi yang bergantung pada keadaan unik mereka. Faktor-faktor ini boleh berubah dari satu individu atau pasangan ke individu atau pasangan yang lain.
Usaha Mengatasi Kahwin Kontrak
Biarpun kahwin kontrak menjadi pilihan yang lebih dominan untuk mengisi kekosongan jiwa, pentadbiran kahwin kontrak mungkin menimbulkan pelbagai isu dalam masyarakat dan institusi perkahwinan. Untuk mengatasi berleluasanya kahwin kontrak, beberapa langkah boleh diambil di pelbagai peringkat.
Pendidikan Awam:
- Meningkatkan kesedaran awam tentang konsep perkahwinan dan kepentingan kesetiaan dan komitmen dalam perkahwinan.
- Menyediakan maklumat yang tepat tentang undang-undang keluarga dan hak serta tanggungjawab dalam perkahwinan.
Perkukuhkan Program Pendidikan Pra-nikah:
- Meningkatkan nilai dan peranan program pendidikan pra-nikah untuk membantu calon pengantin memahami komitmen perkahwinan.
- Memberikan maklumat yang mencukupi tentang tanggungjawab dan hak-hak dalam perkahwinan.
Bentuk Sokongan Keluarga:
- Mendorong masyarakat untuk memberi sokongan kepada pasangan yang menghadapi tekanan atau cabaran dalam perkahwinan dan mendorong penyelesaian konflik secara sihat.
Tingkatkan Kualiti Hubungan:
- Memberikan akses kepada bimbingan perkahwinan dan kaunseling untuk membantu pasangan menangani masalah dan konflik sebelum ia menjadi pemangkin yang mendorong kepada kahwin kontrak.
Perkuatkan Institusi Perkahwinan:
- Meningkatkan nilai dan kepentingan institusi perkahwinan dalam masyarakat.
- Memupuk budaya keluarga yang menyokong perkahwinan sebagai institusi yang penting dan mendorong komunikasi yang baik antara pasangan.
Perbaiki Perundangan Keluarga:
- Menilai semula undang-undang keluarga dan memastikan bahawa perundangan menyokong nilai-nilai perkahwinan dan melindungi hak-hak dan tanggungjawab setiap pasangan.
Kerjasama Dengan Agama:
- Membangun kerjasama dengan institusi keagamaan untuk memberikan panduan dan pendidikan mengenai nilai-nilai agama yang berkaitan dengan perkahwinan.
Kerjasama Dengan Media:
- Media dapat membantu menyampaikan mesej yang positif tentang perkahwinan dan nilai-nilai keluarga.
- Membangunkan program dan inisiatif di media sosial yang positif mengenai kepentingan komitmen dalam perkahwinan.
Pertumbuhan Ekonomi dan Kesejahteraan Sosial:
- Meningkatkan peluang pekerjaan dan pendapatan keluarga bagi mengurangkan tekanan kewangan yang boleh menjadi faktor pendorong kepada perjanjian perkahwinan.
Kerjasama dengan Pertubuhan Awam:
- Bekerjasama dengan pertubuhan masyarakat awam dan badan bukan kerajaan untuk menyediakan sumber dan sokongan untuk membina masyarakat yang sihat dan kukuh.
Langkah-langkah ini adalah langkah umum yang mungkin membantu dalam mengatasi keinginan satu-satu pasangan untuk melaksanakan kahwin kontrak. Namun, keberkesanannya bergantung pada kefahaman dan penerimaan masyarakat terhadap nilai-nilai perkahwinan dan komitmen dalam hubungan.
Rumusan
Isu kahwin kontrak di Malaysia membangkitkan kebimbangan mengenai kestabilan institusi perkahwinan dan nilai-nilai keluarga. Walaupun perkahwinan adalah satu aspek penting dalam pembentukan masyarakat, pengenalan kahwin kontrak menimbulkan pelbagai isu sosial dan undang-undang. Untuk mengatasi cabaran ini, langkah-langkah perlu diambil.
Pertama, pendidikan awam perlu ditingkatkan untuk memahamkan masyarakat tentang pentingnya komitmen dan kesetiaan dalam perkahwinan. Program pendidikan pra-nikah juga perlu diperkukuhkan untuk memberi pandangan yang lebih jelas mengenai tanggungjawab dan hak-hak pasangan.
Selain itu, sokongan keluarga dan bimbingan perkahwinan dapat menjadi penyelesaian dalam menangani konflik dalam perkahwinan. Institusi keagamaan dan media turut memainkan peranan penting dalam membina persepsi positif terhadap perkahwinan dan keluarga.
Perlu ada perubahan dalam undang-undang keluarga untuk memastikan bahawa perundangan menyokong nilai-nilai perkahwinan dan melindungi hak serta tanggungjawab setiap pasangan. Kerjasama antara pihak berkuasa, pertubuhan masyarakat sipil, dan media adalah penting untuk menyampaikan mesej positif dan membina kesedaran mengenai kepentingan kestabilan institusi perkahwinan.
Dengan langkah-langkah ini, diharapkan masyarakat Malaysia dapat menyokong nilai-nilai perkahwinan yang kukuh dan memahami bahawa komitmen jangka panjang dalam perkahwinan adalah penting untuk membina masyarakat yang seimbang dan berkualiti.
No comments:
Post a Comment